الیاف اکریلیک از لحاظ موارد مصرف و خواص، جایگزین پشم طبیعی است که در منسوجات پتو، موکت و فرش ماشینی مورد استفاده قرار می گیرد. این الیاف بسیار نرم و دارای وزن مخصوص کم بوده و به همین دلیل محصولات تهیه شده ازالیاف اکریلیک جهت تولید منسوجات نیمه فاستونی و به طور عمده در بافت فرش ماشینی استفاده می شود.
در واقع الیاف اکریلیک جزو الیاف مصنوعی بوده که به علت خواص فیزیکی مناسب، قابلیت مخلوط شدن با الیاف طبیعی را دارا می باشد.
هدف مشترک در تمام انواع ریسندگی تولید نخ های فرش، در کنار هم قرار دادن الیاف به کمک تاب است. بنابراین برای انجام این عملیات نیاز به ماشین آلات با وسایل مختلف است. نوع ریسندگی یا ماشین ریسندگی که در انتهای زنجیر عملیات به کار گرفته می شود تعیین می کند که در هر مرحله چه محصول میانی باید برای ریسندگی تغدیه شود.
در پروسه تولید نخ های اکریلیک در فرش ماشینی ابتدا الیاف اکریلیک توسط دستگاه های رنگرزی باز شده و شسته شده و طبق نمونه دلخواه رنگ می شود، سپس الیاف رنگ شده پس از رسیدن به شرایط رطوبتی مناسب به مراحل اصلی تولید در واحد ریسندگی تحویل داده می شود. الیاف رنگ شده با ظرافت های متفاوت پس از ورود به ریسندگی حلاجی شده و به کاردینگ وارد می شود، در مرحله کاردینگ اهداف ذیل دنبال می شود:
مخلوط کردن بیشتر الیاف با همدیگر، مستقیم و موازی کردن الیاف و تهیه فتیله از الیاف فتیله حاصل از کاردینگ به پاساژ وارد می شود در این مرحله بسته به ظرافت نخ نهایی، 6 الی 10 فتیله به یک فتیله تبدیل می شود این کار در سه مرحله پاساژ انجام شده و فتیله های حاصل از این مرحله به دستگاه فینیشر تحویل داده می شود و در این دستگاه با کشش فتیله ها ، رشته الیاف بسیار نازکی به نام نیمچه نخ تولید می گردد.
مهمترین دستگاه در ریسندگی رینگ می باشد. کشش نهایی همراه با تابیدن نخ ها به هم در این قسمت انجام می شود بسته به چند لا بودن و نمره نخ مورد نظر، تنظیمات کشش و تاب روی دستگاه رینگ انجام شده تا در نهایت نخ یک لا تهیه می شود. مرحله بعدی دستگاه اتوکنر است که وظیفه این دستگاه کنترل و ترمیم نایکنواختی ها و نقاط نازک و کلفت نخ می باشد. سپس توسط دستگاه چندلاکنی ۲ یا ۳ نخ تولید شده از ماشین اتوکنر را باهم یکی می شود. نهایتا نخ پس از چند لاکنی به شکل بوبین به ماشین دولاتاب داده می شود.
کار ماشین دولاتاب تا حد زیادی به ماشین ریسندگی رینگ شباهت دارد. تنها تفاوت آنها این است که در ماشین دولاتاب به جای غلتکهای کشش از غلتکهای تولید استفاده می شود تابیدن نخ ها در این قسمت استحکام نهایی را به نخ می دهد. نخ حاصل از دستگاه دولاتاب قابل مصرف در بافندگی است.
ولی در این مرحله معمولاً نخ هیت ست می شود. تا حالت پف به نخ داده شده و باعث شفافیت و توپر شدن فرش ماشینی پس از بافت شود.
در دستگاه هیت ست، نخ از محفظه ای که از آن بخار متصاعد می شود عبور کرده و همه تنظیمات رنگ و شفافیت توسط بخار روی نخ تثبیت می شود و بوبین های آخرین مرحله هیت ست همان نخی است که مستقیماً وارد دستگاه بافت خواهد شد.